رزین ها در صنایع گوناگون کاربرد دارند تاکنون در مقالات زیادی درباره رزین های تبادل یونی و انواع آن صحبت کردهایم، امروز دربارهی رزین وینیل استر مطالعه میکنید.
(زمان مطالعه 1 دقیقه)
رزین وینیل استر چیست؟
رزین ها مواد چسبناکی هستند که در طبیعت نیز یافت میشوند اما انواعی از رزین وجود دارند که به طور مصنوعی در آزمایشگاهها تولید میشوند. رزین ها را متناسب با ترکیب شیمیایی و مورد مصرف آنها طبقه بندی میکنند.
رزین وینیل استر نوعی رزین است که محصول واکنش رزین اپوکسی با اسیدهای غیر اشباع اتیلنی است. این نوع رزین به علت داشتن خواصی مانند مقاومت بالا در برابر خوردگی و مقاومت شیمیایی بالا، مقاومت در برابر محیط های اسیدی و همچنین حلال بودن بسیار کاربردی است.
کاربردهای رزین وینیل استر چیست؟
- تهیه پوششهای حفاظتی و سطحی
- خمیر و ملات چسباننده و پر کننده
- صنایع رنگ پلاستیک
- نماسازی ساختمان
- چسب
- مقاوم سازی مخازن
- مقاوم سازی کف زمین
- عایق ضد آب
- پوشش سازههای فولادی، دیوار و سقف
ویژگی سطحی که قرار است روی آن وینیل استر اجرا شود :
این سطح باید عاری از هرگونه گرد و غبار یا لکهی روغنی باشد. سطح زیرین نباید دارای رنگ یا مواد ناسازگار با وینیل استر باشد، زیرا در کار تداخل ایجاد میکند. سطح باید کاملا خشک باشد و دمای آن حداقل 10 درجه سانتیگراد باشد. تا جای ممکن آن را از رطوبت دور نگه دارید.
ویژگیهای پوشش وینیل استر چیست؟
- رنگ این رزین طوسی و نزدیک به قرمز آجری است.
- نسبت آن با آب باید دقیق رعایت شود، این نسبت حدودا 1 به 4 تا 8 است.
- افزایش طول این رزین بین 2 تا 3 درصد میتواند باشد.
- این رزین نباید دربرابر هوای مرطوب عمل کرد مطلوبی نخواهد داشت.
- این پوشش در برابر چسبندگی به فلزات و بتن بسیار مقاوم است.
- اجرا کردن این پوشش راحت است و به کمک غلتک های دستی به سادگی امکان پذیر است.
سطحی که توسط رزین وینیل استر پوشیده شده باشد، چه ویژگیهایی دارد؟
سطح پوشیده شده توسط رزین وینیل استر، در برابر انواع مواد شیمیایی مقاومت بالایی دارد. همچنین در برابر سایش، فرسایش و آسیب دیدگی بسیار مقاوم است.
اگر رزین وینیل استر با برخی از اپوکسیها ترکیب شود، میتواند به عنوان پوشش آب بندی نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
پوشش وینیل استر در مقابل اسید های مختلف از جمله اسید سیتریک، اکریلیک اسید، اسید کرومیک، کلرواستیک اسید، اسیدهای چرب، اسید فورمیک، هیدروکلریک اسید، اسید لاکتیک، اسید نیتریک، اسید فسفریک و اسید سولفوریک مقاوم است.
www.sciencedirect.com