کاربرد منعقد کننده ها در تصفیه آب چیست؟
ذرات مشکل سازی که باعث میشوند آب بلا استفاده شوند بایستی از آب حذف شوند ، معمولا این ذرات دارای بار الکتریکی منفی بوده و مواد منعقد کننده مصرفی در تصفیه آب دارای بار الکتریکی مثبت هستند که بار منفی ذرات معلق در آب را خنثی نموده و رسوب می دهند. تعداد یون های مثبت بعضی از منعقد کننده ها بیشتر از انواع دیگر می باشند. منعقد کننده ها حاوی یون های سه ظرفیتی مانند آلومینیوم و آهن 50 تا 60 مرتبه از منعقد کننده ها با یون های دو ظرفیتیو 700 تا 1000 برابر ار منعقد کننده های با یون هاییک ظرفیتی موثر تر است.
سه گروه اصلی کمک منعقد کننده ها عبارنتد از:
انواع منعقد کننده عبارتند از:
منعقد کننده های آلومینیومدار
منعقد کننده های آهن دار
منیزیم اکسید (MgO)
1.منعقدکننده های آلومینیوم دار
• سولفات آلومینیوم Al2(SO4)3.nH2O
بلوری شکل و به صورت کلوخه، گرانول، پودر یا محلول غلیظ ، سفید مایل به خاکستری ، در آب دارای PH اسیدی
نام تجاری آلوم یا زاج سفید است. با اضافه کردن به آب یا بیکربنات کلسیم و آب واکنش داده، هیدروکسید آلومینیوم ایجاد میکند که هیدروکسید آلومینیوم مرکزی برای تجمع مواد کلویید، بدون بار شده و لخته های درشتتر ایجاد میکند.
در صورت ناکافی بودن قلیاییت محیط برای ایجاد هیدروکسید آلومینیم، از آب آهک و کربنات سدیم استفاده میشود. چون H+ مانع تشکیل هیدروکسید آلومینیوم می شود. عیب مهم استفاده از زاج، ایجاد سختی کلسیم و CO2 (عامل خورندگی) می باشد.
***پیشنهاد میشود مقاله کاربرد رزین در تصفیه آب ، تهیه شده توسط کنفتک ایران را مطالعه نمایید***
• آلومینات سدیم Na3AlO3
این ترکیب هم در اثر واکنش با بی کربنات کلسیم ایجاد هیدروکسید آلومینیوم میکند. به علت خاصیت قلیایی، احتیاج به مصرف باز اضافی ندارد.
• پلی آلومینیوم کلراید [Al2(OH)6-xClxYH2O]Z
قدرت و سرعت بالایی در جداسازی و استخراج ناخالصیهای آب دارند. در اثر خنثی شدن کلراید آلومینیوم با برخی از محلولهای بازی در دو نوع با سولفات و بدون سولفات تهیه میشود. تفاوت آن با سولفات آلومینیوم به دلیل نوع ساختار آلومینیوم در هر کدام از این نمکهاست. بخش اصلی در PACl را در مجموعه Al137+ تشکیل میدهد.
مهمترین امتیاز استفاده از دامنههای بسیار وسیعتری از کدورت و دمای آب ، کاهش لجن تولیدی ، سهولت آبگیری لجن
جایگزینی در تصفیه خانههــای کشورهای پیشرفته جهان همانند ژاپن، آمریکا، کانادا، چین، فرانسه، انگلستان، آلمان و ایتالیا
2.منعقد کنندههای آهن دار
• سولفات فرو (FeSO4,7H2O)
با ایجاد هیدروکسید آهن III، باعث انعقاد ذرات کلویید میشود.
همراه آهک هیدراته استفاده میگردد.
• سولفات فریک Fe2(SO4)
این ماده میتواند همراه یا بدون آهک هیدراته مصرف شود و از لحاظ اقتصادی با صرفه تر از زاج میباشد. مزیتش نسبت به زاج این است که در میدان وسیعی از PH عمل میکند. زمان لازم برای تشکیل لختهها کمتر بوده و لختهها درشتتر و وزینتر هستند. با استفاده از سولفات فریک در PH حدود 9.0، منگنز موجود در آب حذف شده و باعث از بین رفتن طعم و بوهای خاص آب میشود.
• کلرور فریک (FeCl3,6H2O)
از پر مصرف ترین منعقد کننده است و به صورت پودر، مایع یا متبلور به فروش میرسد. در اثر واکنش با بیکربنات کلسیم یا هیدروکسید کلسیم، ایجاد هیدروکسید آهن III میکند که مرکزی برای تجمع مواد کلویید به شمار میرود.
3. منیزیم اکسید (MgO)
- خارج کردن سیلیس محلول
- کارکرد در pH حدود 5.9 و بالاتر
- هرچه ذرات درشت تر مقدار ماده مصرفی کمتر
- برای آب های با رنگ و کدورت بالا