تاریخچه ی سختی گیر | چرا سختی گیرها اهمیت دارند؟

تاریخچه ی سختی گیر

تصفیه ی آب به زمان مصر باستان برمیگردد اما گرفتن سختی آب تا اواسط سال 1800 میلادی کشف نشد و بعد از اختراع سختی‌گیرها زندگی آدمی تحول زیادی به خود دید.

احتمالا سوال‌های زیادی دارید؛ مثل:

سختی آب چیست؟

سختی آب چگونه گرفته می‌شود؟

سختی گیر چیست؟

در این مقاله علاوه بر جواب تمام این سوال‌ها برای شما از تاریخچه ی سختی گیر و اهمیت سختی گیر صحبت میکنیم.

(زمان مطالعه 8 دقیقه)

 

سختی آب چیست؟

اهمیت سختی گیر

تا کنون شده زمانی که در حمام هستید هرچقدر که آب مصرف میکنید باز احساس کنید کف روی بدنتان باقی مانده؟ یا زمانی که از آب شیر برای نوشیدن استفاده میکنید آب داخل لیوان کدر باشد؟ یا شاید از ظرفشویی و لباسشویی خود راضی نیستید؟ حساسیت پوستی دارید و احساس میکنید تقصیر همه‌ی اینها آب منطقه‌تان است. خب تا حد زیادی اشتباه نمی‌کنید.

علت تمام پدیده‌های فوق، سختی درون آب است یا بهتر است بگوییم علت این اتفاقات آب سخت است.

اما آب سخت چیست که انقدر برای ما دردسرساز شده است؟

آب سخت آبی است که شامل مقادیر زیادی از مواد معدنی و به طور کلی کلسیم و منیزیم می باشد. این مواد همان املاحی هستند که بعد از جوشاندن آب در کتری خود مشاهده می‌کنید. میزان سختی آب با توجه به مقدار املاح معدنی موجود در آن سنجیده میشود.

زمانی که آب را برای سیستم لوله‌کشی خانه یا مصارف صنعتی تصفیه میکنند، لزوما سختی آن را از بین نمی‌برند، برای از بین بردن این املاح باید از سختی‌گیرها استفاده کنید.

راه‌های زیاد برای از بین بردن سختی آب وجود دارد مانند دستگاه سختی گیر رزینی، رزین تبادل یونی، اسمزمعکوس و بسیاری دیگر که هرکدام برای کاربردهای خاصی استفاده می‌شوند.

مطلب پیشنهادی: طرز کار سختی گیر رزینی

تاریخچه ی سختی گیر:

اواسط 1800

در اواسط 1800 ، یک كشاورز به نام هری استفن تامپسون و یك شیمیدان بنام جان توماس وای کشف كردند كه وقتی كود از طریق یك فرم خاص از خاک عبور می كند ، محلول سولفات كلسیم تشکیل می شود. این کشف به انجمن کشاورزی سلطنتی انگلیس گزارش داده شد ، که تعیین کرد خاک باید حاوی مواد معدنی خاصی باشد که باعث واکنش شده است.

اوایل 1900

دکتر رابرت گانس آلمانی در مطالعات خود اولین سیستم حذف سختی در مقیاس را طراحی کرد و روسیه به توسعه اولین سیستم نرم کننده زئولیت پرداخت که در یک نیروگاه برق نصب شده بود. این بنیاد زمینه را برای شرکت نیویورکی Pfaudler Permoit فراهم کرد تا اولین سیستم زئولیت مصنوعی را به بازار عرضه کند که حتی سختی بیشتری را نسبت به سیستم های طبیعی حذف می کرد.

در این مدت ، سختی گیرهای آب بسیار بزرگ و گران قیمت بودند و برای تمیز کردن و احیای آن‌ها باید قطعات آن را جدا میکردند و به جای خاصی میفرستادند. این فرایند وقت گیر و دشوار بود و هربار که سختی گیر نیاز به احیا داشت تا چند ساعت خانه ها از آب مناسب محروم میشدند. سرانجام ، با پیشرفت فن آوری بازار خانگی آب نرم گسترش یافت و آب نرم مقرون به صرفه تر شد.

دهه 1930

در آغاز دهه 1930، مردم می توانستند از طریق یک سیستم اجاره ای که هر ماه یک مخزن جدید در اختیار آنها قرار می داد، به مخازن نرم کننده آب دسترسی داشته باشند. مخازن شارژ نشده به نیروگاه بازگردانده می شدند و پس از احیا دوباره مورد استفاده قرار می گرفتند.

دهه 1940

در دهه 1940، تحقیقات زیادی به فناوری تبادل یونی و چگونگی حذف آلودگی های مضر از آب شهری اختصاص یافت. این تحقیق منجر به کشف نهایی درک امروزی ما از تبادل یونی شد یعنی حذف زباله ها و آلاینده ها از آب آشامیدنی.

دهه 1950 به بعد

در دهه 1950، نرم کننده های آب، فناوری بازسازی خود را با استفاده از یک تایمر الکتریکی که در زمان نیاز به بازسازی سیگنال می داد، بدست آوردند. در دهه 1970 و 1980 نیز شاهد ظهور فناوری های کربن فعال، هوادهی، لخته سازی و اسمز معکوس برای بهبود کیفیت آب بودیم.

سختی گیر های امروزی

در عصر حاضر، تکنولوژی جدید به مخازن و فناوری های نرم کننده و تصفیه آب این امکان را داده است که بسیار کوچکتر، کارآمدتر و مقرون به صرفه تر باشند. نرم کننده های آب با ظرفیت بالا می توانند آب را بیش از پیش فیلتر کنند و به لطف نوآوری بسیاری از مخترعان گذشته، افراد بیشتری از آب سالم، تمیز و نرم بهره می برند.

 

منبع:

harrisplumbing.ca

ایران کنفتک
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *