طول عمر مفید رزین سختی گیر بین 5 الی 10 سال است که وابستگی زیادی به شرایط استفاده از آن و مواد محلول موجود در سیال عبوری از آن دارد. با توجه به وجود پارامترهای مختلف تعیین کننده در عمر مفید رزین های تبادل یونی مثل عبور مواد مضر، شرایط نگهداری قبل از مصرف (یخ زدگی یا دمای بالا)، نحوه تعیین ظرفیت دستگاه و تصمیم گیری برای طول زمان دوره تصفیه (از 4 ساعت تا یک هفته که هر چقدر دوره تصفیه طولانی تر باشد ظرفیت دستگاه بالاتر رفته و عمر رزین هم بیشتر خواهد بود) به تبع زمان دقیقی در قبال عمر رزین جهت اعلام وجود ندارد . رزین های تبادل یونی کنفتک در صورت استفاده صحیح به طور متوسط بین 5تا 10 سال عمر مفید دارند. مستهلک شدن و از دست رفتن ظرفیت رزین یک پروسه آهسته بوده و میتواند توسط مواد ارگانیک یا آلی، اکسیدان ها، فشار مخزن، آهن برای رزین های کاتیونی و دمای بالا برای رزین های آنیونی تحت تاثیر قرار گرفته و عمر رزین کاهش پیدا کند.

رزین های کاتیونی فرم سدیمی با آب نمک و رزین های کاتیونی فرم هیدروژنی با محلول اسیدی اسید سولفوریک یا اسید کلریدریک احیا می شوند.
رزین سختی گیر کاتیونی، یک محیط برای انجام مبادله های یونی است. این ماده جامد بوده و از تعداد زیادی دانه های ریز و کوچک که شعاع آنها به 0.25 تا 0.5 میلی متر تشکیل شده است. معمولا این ماده به رنگ زرد و یا سفید است و جنس آن نیز از پلی استایرن سولفونات می باشد. در زمان عبور آب از بستر رزینی، رزین یون فعال خود رابا یون های مضر موجود در آب تعویض میکند. رزین های سختی گیری معمولا به فرم سدیم استفاده میشوند و با آب نمک احیا یا شارژ میشوند. برای مصارف خاص تولید آب های دیونایز ، دمین یا مقطر از از فرم هیدروژنی استفاده میشود که در آن صورت باید با اسید احیا انجام شود.

نمکی که برای احیای رزین استفاده می شود نمک مخصوص سختی گیری است. نمک مخصوص سختی گیری دارای خلوص 97 تا 99 درصد است و غلظت بسیار پایینی از منیزیم و کلسیم دارد که به روند احیای هر چه بهتر رزین بسیار کمک می کند.

معمولا زمان طراحی سیستم تصفیه راجع به این موضوع تصمیم گیری میشود. اما به طور معمول زمان احیاء ستون های رزینی دوره های 24 ساعته است.
حتی اگر سیستم شما زمان تعیین شده ندارد میتوان پس از تعویض رزین و احیاء مجدد در بازه های زمانی منظم تست سختی گرفته و دوره دستگاه خود را مشخص کنید.
برای تست سختی آب باید از کیت های سختی سنج استفاده نمایید.

خراب شدن رزین ها یک روند طولانی است. رزین کاتیونی بین 5تا 10 سال عمر مفید دارد. اگر دوره احیاء رزین ها کوتاه و کوتاه تر شده است به این معنی است که دیگر رزین های قابلیت احیا ندارند و اشباع شده اند.

این اتفاق روی ظاهر رزین ها هم تاثیر مستقیم دارد. اگر رنگ رزین شما کدر یا قرمز شده و یا خرد و شکسته شده است وقت تعویض آن رسیده است. بعد از خراب شدن رزین هزینه های احیاء پیاپی و سریع رزین با آب نمک یا با محلول رقیق شده اسید در بازه زمانی کوتاهی بسیار زیاد می شود. پس زمان تعویض رزین خود را با تیتر صرفه جویی به عقب نیندازید. احتمال رسوب گیری بویلر و کاهش عمر آن هنگام اسید شویی و حذف رسوبات شکل گرفته از هر هزینه دیگری برای شما سنگین تر خواهد بود.

هر زمان از این رزین ها به فرم سدیم استفاده کنید منیزیم و کلسیم آب که باعث ایجاد رسوب می شوند حذف شده اما به جای آنها سدیم جایگزین می شود. سدیم رسانایی بالاتری نسبت به منیزیم کلسیم داره به همین خاطر با وجود حذف سختی TDS بالاتر میره اما دیگر رسوبی داخل سیستم ایجاد نمی شود. اگر هدفتون پایین آوردن TDS آب است باید این رزین ها را با اسید شست و شو بدید تا بعد از تبدیل به فرم هیدروژنی تمامی یون های فلزی را از آب خارج کند.

دستگاه TDS سنج اطلاع دقیقی از میزان سختی آب نمیدهد. جهت بررسی سختی آب ورودی یا خرجی ستون رزین سختی گیر باید از کیت های سختی سنج روش تیتراسیون استفاده کنید.

رزین های تبادل یونی مدل های متنوع زیادی دارند که با سایز های متنوع، ظرفیت های متفاوت و گروه های عاملی مختلف به طور هدفمند قابلیت حذف، استخراج و جذب بازه وسیعی از مواد محلول را دارند. صنایع مختلف چه در بخش تولید و خالص سازی و چه در بخش پساب های صنعتی خوراکی یا شیمیایی و معدنی استفاده انبوهی از رزین های تبادل یونی دارند.

از کاربردهای این ماده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– موتور خانه ها

– سیستم های سرمایشی و گرمایشی

– داروسازی و آزمایشگاه ها

– دستگاه های تصفیه آب صنعتی

– صنعت نفت و پتروشیمی

– صنایع فولاد و کانی های معدنی

– نیروگاه های سوخت فسیلی و هسته ای